Το γυαλί είναι πολύ χρήσιμο στη ζωή μας. Σήμερα θα παρουσιάσω τη διαδικασία χρωματισμού του χρώμα γυαλί.
Η επιφανειακή βαφή αναφέρεται σε επικάλυψη μετάλλου και μεταλλικού οξειδίου στην επιφάνεια του γυαλιού για να σχηματίσει διαφανή, ημιδιαφανή ή αδιαφανή χρωματική επικάλυψη. Το μπλε φιλμ SnO2 και το χρυσό φιλμ Fe2O3 μπορούν να παρασκευαστούν με επικάλυψη SnCl4 και FeCl3 στην γυάλινη επιφάνεια με χημική θερμική αποσύνθεση. Μέσω εξάτμισης κενού, ψεκασμού καθόδου κενού και αντιδραστικού ψεκασμού, μπορούν να παρασκευαστούν μεταλλικές μεμβράνες όπως μεμβράνες χρυσού, αργύρου, χαλκού ή οξειδίου μετάλλου όπως In2O3, SnO2 και TiO2. Λόγω του διαφορετικού πάχους και του δείκτη διάθλασης των μεμβρανών, μπορούν να σχηματιστούν φιλμ παρεμβολής και ανάκλασης διαφορετικών χρωμάτων. Στη γραμμή παραγωγής υαλοπινάκων επίπλευσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδο ηλεκτρικού πλωτήρα ή τη μέθοδο θερμικού ψεκασμού για να φτιάξουμε χρωματιστό γυαλί. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την εκτύπωση ή τον ψεκασμό υαλοπινάκων χρώματος γυαλιού για την κατασκευή υαλοπινάκων.
Σύμφωνα με τον μηχανισμό χρωματισμού, υπάρχουν τέσσερις τύποι διεργασιών στις οποίες υλικά προστίθενται σε γυάλινες πρώτες ύλες για να σχηματίσουν ιόντα χρωματισμού, σύνθετα κολλοειδή και μεταλλικά κολλοειδή σωματίδια για να τα κάνουν να εμφανίζονται διαφορετικά χρώματα.
1. Χρωματισμός μεταλλικών κολλοειδών σωματιδίων. Πρόκειται για την προσθήκη οξειδίων (όπως χρυσού, αργύρου, χαλκού και άλλων οξειδίων) που είναι εύκολο να αποσυντεθούν σε μεταλλική κατάσταση σε γυάλινες πρώτες ύλες. Πρώτον, διαλύονται σε γυαλί σε ιοντική κατάσταση, μετατρέπονται σε ατομική κατάσταση μετά από θερμική επεξεργασία, συλλέγονται και αναπτύσσονται σε κολλοειδή σωματίδια και χρωματίζονται λόγω απορρόφησης ορατού φωτός που προκαλείται από σκέδαση φωτός, όπως χρυσό κόκκινο, κόκκινο χαλκό, κίτρινο ασημί και άλλο χρωματικό γυαλί.
2. Χρωματισμός ιόντων. Είναι μια ένωση που προσθέτει μεταβατικά στοιχεία όπως κοβάλτιο (CO), μαγγάνιο (MN), νικέλιο (Ni), σίδηρος (FE), χαλκός (Cu) στο γυάλινο υλικό. Υπάρχει στο γυαλί σε ιοντική κατάσταση. Επειδή τα ηλεκτρόνια σθένους τους μεταβαίνουν μεταξύ διαφορετικών ενεργειακών επιπέδων (κατάσταση εδάφους και κατάσταση διέγερσης), προκαλεί επιλεκτική απορρόφηση ορατού φωτός και χρωματισμού, όπως μπλε κοβαλτίου, βιολετί μαγγανίου, πράσινο νικέλιο και άλλο γυαλί χρώματος.
3. Χρωματισμός ημιαγωγών. Πρόκειται για την προσθήκη CD, CdSe, CdTe και άλλων χρωστικών στο γυαλί. Δεν υπάρχει κορυφή απορρόφησης στην περιοχή ορατού φωτός, αλλά περιοχή συνεχούς απορρόφησης. Η περιοχή μετάδοσης φωτός και η περιοχή απορρόφησης είναι μια πολύ απότομη διαχωριστική γραμμή. Διαφορετικό από τους προαναφερθέντες χρωματικούς μηχανισμούς, το χρώμα αλλάζει με την αναλογία CdS / CdSe. Για παράδειγμα, όταν τα CD είναι πολύ, είναι κοντά στο πορτοκαλί, όταν το CdSe είναι πολύ, είναι κόκκινο και όταν το CdTe είναι πολύ, είναι μαύρο, δηλαδή, μετακινούνται προς την κατεύθυνση μεγάλου κύματος με τη σειρά O2 -, S2 -, se2 -, TE2 -. Σύμφωνα με τη θεωρία της ενεργειακής ζώνης ημιαγωγών, το ηλεκτροφιλικό δυναμικό αυτών των ανιόντων μειώνεται με τη σειρά του. Με φως χαμηλότερης ενέργειας (κοντά στο ορατό φως), τα ηλεκτρόνια σθένους τους μπορούν να διεγείρονται στη ζώνη αγωγιμότητας (κατάσταση διέγερσης), κάνοντας το όριο αποκοπής μικρού κύματος να εισέλθει στην περιοχή ορατού φωτός, οδηγώντας σε χρωματισμό γυαλιού.
4. Σύνθετο κολλοειδές χρωματισμό σωματιδίων. Είναι να προσθέσετε ενώσεις θείου ή σεληνίου (όπως CD, CdSe, κ.λπ.) στο ποτήρι που περιέχει ψευδάργυρο (ZnO), να σχηματίσει CDO, ZnS, ZnSe, κ.λπ. στο γυαλί και στη συνέχεια να πραγματοποιήσει δύο θερμική επεξεργασία υπό την ανόπτηση θερμοκρασία, για να σχηματιστούν CD, CdSe και να αναπτυχθούν σε μεγαλύτερα κολλοειδή σωματίδια, και να γίνει το γυαλί χρωματισμένο λόγω σκέδασης φωτός, όπως κόκκινο σελήνιο, κίτρινο κάδμιο και άλλα γυαλιά.
Το μεγάλο έγχρωμο γυαλί που χρησιμοποιείται στο κτίριο μπορεί να κατασκευαστεί με τη διαδικασία παραγωγής επίπεδου γυαλιού.
